Bij wie gaat het kind wonen na scheiding?

Wat wordt de woonplaats van mijn kind na  de scheiding? Mag een kind zelf kiezen? Allemaal vragen die door uw hoofd gaan bij scheiding.
In het ouderschapsplan wordt vastgelegd wat de woonplaats van het kind zal zijn.

Woonplaats kind na scheiding: mening van het kind zelf

Vaak denken ouders dat een kind mag kiezen waar het na de scheiding woont. Dat is echter niet het geval, maar kinderen vanaf 12 jaar mogen wel hun mening geven aan de rechter. Dit is het hoorrecht van kinderen. Voordat ik meer vertel over het hoorrecht is het van belang om op het verschil tussen woonplaats en zorgregeling te wijzen.

Woonplaats en zorgregeling

In het ouderschapsplan hoort de zorgregeling thuis. Die regeling geeft aan wanneer het kind bij de ene of de andere ouder is.

De woonplaats is iets anders: dat is het adres waar het kind ingeschreven staat in de gemeente. Ouders moeten hierin een keuze maken, omdat het kind maar op één adres ingeschreven kan staan.

Als het kind meestal – meer dan 4 dagen per week – bij één van de ouders is, dan heeft het kind zijn woonplaats bij die ouder. Daar kan geen twijfel over bestaan. Het kind behoort dan tot het huishouden van de ouder waar hij de meeste tijd is.

Als er een co-ouderschap is, kan er wel discussie zijn over de woonplaats. In dat geval is het kind immers bij beide ouders ongeveer evenveel tijd: bij ieder ten minste 3 dagen per week of afwisselend bij iedere ouder een hele week. Het kind behoort dan tot twee huishoudens.
In dit geval moet er een keuze worden gemaakt. Het is praktisch om de keuze op te nemen in het ouderschapsplan.

Ouderschapsplan verplicht bij echtscheiding

De advocaat dient het ouderschapsplan in bij de rechtbank. Daarna neemt de rechtbank het verzoek tot echtscheiding pas in behandeling. In het verzoekschrift zal de advocaat ook aan moeten geven op ‘welke wijze de kinderen betrokken zijn bij het opstellen van het ouderschapsplan’. In de praktijk geldt deze verplichting niet voor jonge kinderen tot 5 jaar. Voor oudere kinderen volstaat men meestal met de opmerking dat ‘de kinderen op een bij hun leeftijd passende wijze’ bij het opstellen van het ouderschapsplan zijn betrokken.
Tot dusver is de officiële rol van kinderen bij de echtscheiding dus vrij beperkt.

Over de onderwerpen die in een ouderschapsplan thuishoren vindt u hier meer informatie.

Mediator praat met kinderen over de scheiding

Als ouders via mediation de echtscheiding regelen, kan de mediator wel met de kinderen praten. In zo’n gesprek voelen kinderen zich vrij om vragen te stellen waar zij mee zitten.
De mediator spreekt met de kinderen af wat met de ouders gedeeld mag worden.
Vaak komen hier voor ouders nog nuttige tips uit!

Is het dan niet zo dat kinderen mogen kiezen?

Nee, kinderen mogen inderdaad niet kiezen. Het maken van een keuze voor de ene ouder voelt ook als een keuze tegen de andere ouder. Aan een kind mag je zoiets niet vragen. Een kind is immers loyaal naar beide ouders.

Nadat het ouderschapsplan bij de rechtbank is ingediend krijgen kinderen van twaalf jaar en ouder echter wel van de rechter een uitnodiging om hun wensen kenbaar te maken. Dit heet het hoorrecht van kinderen.

Het hoorrecht betekent dat de kinderen aan de rechter vertellen bij wie ze willen wonen. Het gaat daarbij niet om de officiële woonplaats, maar meer over de zorgregeling. Dat kan in een gesprek, maar kinderen kunnen in plaats daarvan ook een brief schrijven.
De rechter houdt rekening met de wensen van het kind, maar het kind heeft geen doorslaggevende stem. Kinderen jonger dan twaalf jaar worden alleen gehoord als de rechter dat noodzakelijk vindt.

Er is een video gemaakt over het kinderverhoor. U kunt deze hier bekijken op youtube.

Samenwoners

Voor samenwoners die uit elkaar gaan, is een ouderschapsplan ook verplicht. Maar anders dan bij gehuwden wordt het ouderschapsplan niet getoetst. Kinderen worden dan ook niet gehoord door een rechter, tenzij de ouders een procedure voeren over de zorgregeling en de woonplaats.

Meer informatie nodig? Neem contact op: Contact